.
چهارشنبه, ۲ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۰۸:۲۰ ب.ظ
همهی آدمها «از دست دادنِ یک آدمِ خیلی خیلی خاص و عزیز» را یا تجربه کردهاند، یا تجربه خواهند کرد. از دست دادن تلخ است. من تجربهاش کردهام و به عنوانِ آدمی که معمولا زندگیش خالی از درد نبوده، میتوانم بگویم هیچوقت اینقدر عمیق و جانسوز، درد نکشیده بودم. آنجا که طرف رفته ولی هنوز شمارهی آخرین تماسش روی کـالر آیدی تلفن هست، پیامهای چند روز قبلش توی تلفنهمراهت هست، نمونه کارهایش روی دسکتاپ هست، لباسهایش توی کمد آویزان است، مسواکش توی لیوانِ کنارِ روشویی است، حتی عطرِ تنش روی پیراهنهایش و تارِ موهایش روی بالشت هست... اینها همه هست و خودش نیست. انگار یک طوفان یا صاعقه، در چند صدمِ ثانیه، جوری همه چیز را نابود کرده که نشانههای حضورِ عشق و زندگی، فرصتِ محو شدن نداشتهاند...
روزهای ملال و تنهایی
- ۹۴/۰۲/۰۲